afl.7 :: David in Japan, Linda in stilte en Erwin in een baan om de aarde
In de Ban van het Ding, Aflevering 7:
Het klonk zo spannend en veel belovend. HAM oftewel Human Area Network maakt van je lichaam een ADSL kabel waarbij je via aanraking databestanden met andere mensen kan uitwisselen. Hoewel Microsoft en Sony in het verleden ook experimenteerden met dergelijke technologie gaven ze het op. Het lukte niet om het menselijke netwerk bruikbare snelheid te geven…
Wetenschappers van Nippon Telegraph en Telecom in Japan wisten in hun smartlabs de technologie wel zo te verfijnen dat ze met zo’n drie keer de snelheid van bluetooth via het lichaam en zelfs door kleren en schoenen heen bestanden konden overseinen. Ze noemen de technologie RedTacton.
RedTacton gebruikt het ultra zwakke electrische veld dat ieder mens op het oppervlakte van zijn lichaam uitstraalt. Dat is ook meteen de reden dat RedTacton dataoverdracht door kleren en schoenzolen lijkt heen te gaan. In de werkelijkheid waaien de bitjes en bytjes door het veld rondom je lichaam en dus ook je kleren en schoenen en gaat er geen ’stroom’ door je lichaam.
In de praktijk betekent het dat je bijvoorbeeld een RedTacton zendertje en ontvanger in je mobieltje hebt. Kom je op een sollicitatie gesprek dan zou je bijvoorbeeld je CV vanaf je mobiel door het handenschudden met je mogelijke toekomstige baas meteen naar zijn of haar mobieltje of PC kunnen overseinen. Dat mobieltje met RedTacton hoeft je lichaam ook niet aan te raken. Zolang het zich ongeveer binnen tien centimeter van je lichaam bevindt, werkt de overdracht.
Dat klonk fantastisch en vol nieuwsgierigheid reisde ik af naar het smartlab van NTT in Japan. Wat voor briljante toepassingen zouden ze hebben bedacht? Dat bleek zwaar tegen te vallen. De wetenschappers hadden een verbijsterende technologie uitgevonden maar wisten eigenlijk niet goed hoe ze het konden toepassen. Ze kwamen niet veel verder dan beveiliging.
Je draagt een RedTacton kaartje op zak en alleen jij kan bijvoorbeeld door aanraking een kluis- of een autodeur openen. Dat is net zo veilig of onveilig als een sleutel. Je moet namelijk wel een RedTacton kaartje op zak dragen die je net zoals een sleutel kan verliezen. En foto’s of filmpjes van je mobiel via aanraking naar andere mensen overseinen is het ook al niet helemaal. Je zal toch eerst dat mobieltje uit je zak moeten halen om aan te geven welke foto’s je naar wie wil overseinen. Wat is dan nog het voordeel van aanraken? We doen dat toch al lang via bluetooth?
Jammer, dat ik daar niet goed over had nagedacht, voordat ik een lange reis naar Japan maakte. NTT heeft met RedTacton een briljante vondst gedaan maar zonder een killer-toepassing betwijfel ik of deze technologie onze levens ooit zal raken.
Comments
Leave a Reply
-
Who is David?
Easy boys, easy!
Welcome to my personal site. Though I’m a jack of all trades in essence I’m a storyteller. Whether it’s in print, on television, on the radio or live before an audience I thoroughly enjoy sharing my passion for science and technology.
You can reach me @:
Agent
