afl.1 :: Linda in China, David in de flightsim en Erwin in de rotzooi
In de Ban van het Ding, Aflevering 1:
Ik heb altijd iets met vliegen gehad. Logisch want mijn vader vloog als boordwerktuigkundige voor de KLM. Mijn broer en ik waren niet bij vliegtuigen weg te slaan. Ik moet dan ook een jaar of acht zijn geweest toen ik vol trots in de achtertuin in mijn eerste vluchtsimulator stapte. Mijn vader had uit houtrestanten een zeepkist vluchtsimulator inclusief stuurknuppel voor me in elkaar getimmerd…
Pa in een DC4 boven de alpen
Menig uur vloog ik door fantasie gedreven door het luchtruim van onze achtertuin. Dan keek ik uit het vliegtuigraam zonder glas over het groene gras en waande ik me helemaal in de wolken.
Het enige wat er echter aan ontbrak om het nog echter te doen lijken was een horizon meter, zo’n metertje die aangeeft of je kist ten op zichte van de horizon wel horizontaal vliegt. Die had ik perse nodig omdat ik juist zoveel in de wolken vloog. Dan zie je niet of je wel veilig horizontaal vliegt.
Gelukkig was ik redelijk handig en met een schaar had ik uit een blikje de vleugelvorm van een vliegtuig uitgeknipt. Maar dat was niet genoeg. Hij moest de werkelijkheid simuleren. Na veel gepruts had ik het vleugelvormpje met een spijker op het cockpit dashboard getimmerd zodat deze kon schanieren en met een paar touwtjes aan de stuurknuppel verbonden. Trok ik de knuppel naar links voor een bocht dan bewoog het blikken vleugelvormpje ook naar links alsof mijn kist schuin hing ten op zichte van de horizon. Dat was net echt. Ok, je steeg dan wel niet op vanuit de achtertuin maar toch. Met de kinderfantasie kom je heel makkelijk los van de grond.
Aanboord van de 1 op 1 cockpit van de Boeing 737 in de eerste aflevering had ik die fantasie helemaal niet nodig. De combinatie van werkende cockpit instrumenten en het vliegen in een virtueel luchtruim via het internet is zo verbijsterend realistisch dat het heel dicht bij de werkelijke vliegprocedures komt. Je moet je dan ook strak aan die procedures houden want anders krijg je op je kop. Dat merkte ik toen ik achter de stuurknuppel ging zitten en omhoog, omlaag, rechts en links door het virtuele luchtruim zwabberde. Binnen een minuut werden we door de hobby luchtverkeersleiding opgeroepen. Ergens op zolder in Nederland moet die luchtverkeersleiding meneer op zijn computer hebben gezien dat ik als een luchtpiraat door het ruim zwalkte. Het was bijna een onwerkelijke ervaring. We werden namelijk onmiddelijk op onze vingers getikt en berispt voor ons onbehoorlijke vlieggedrag.
Comments
Leave a Reply
-
Who is David?
Easy boys, easy!
Welcome to my personal site. Though I’m a jack of all trades in essence I’m a storyteller. Whether it’s in print, on television, on the radio or live before an audience I thoroughly enjoy sharing my passion for science and technology.
You can reach me @:
Agent
